Bastırmadan Mezar Taşımı Diksinler

Bolu, Gerede, Kabıllar Mahallesinde yaşamış olan Hacı Fethiye, namı değer Deli Fethiye, rahmetli, nur içinde yatsın… Yıllar yıllar önce kimselerde plak çalar doğru dürüst yokken, o çalarını çalıştırır, plağını koyar ve “konu komşunun yoktur, yazık, gençler de sebeplensin” diyerek sesini açtıkça açar ve tüm mahalleye aşağıdaki gibi türküler dinletirmiş.

Evin önü kavun dolu tereymiş
Hani şu Eskişehir’in çiböreği
Vay kırılıyor burnumun direği

Bastırmadan mezar taşımı diksinler
Pirinç pilavıyla üstümü örtsünler
Dondurmayla karsınlar,
Kaymaklan sarsınlar
Kadayıflan diksinler
Deh de yavrum deh de…

Kuru fasulye askerde oldu dostum
Kıymalı ıspanaktan selamı kestim
Deh de yavrum deh de…

Çarşıya vardım erikten aldım,
Senin haberini Karabük’ten aldım.
Çarşıya vardım kestaneden aldım,
Senin haberini postaneden aldım.

Bu fasulye yedi buçuk lira,
Hem kaynasın, hem oynasın.

Hacı Fethiye öyle birisiymiş ki konu komşunu da korur kollarmış. Beraber mantı yaparlar, beraber sarma sararlarmış. “Hadi kıııız mantı yapalım, kulağımız cıkır cıkır yapsın” diye bağırarak komşularını çağırırmış. Zaman zaman İstanbul Beyazıt’a gider, bolca aldığı bakır çanak çömleği konu komşuya dağıtır ve “bunlar andaçlık, hatıra kalsın hatıra” dermiş.

Eşi olan deri tüccarı Koca Şükrü’de ondan düşünceli, ondan neşeliymiş ki eve geldiğinde “Fethiye ne yemek yaptın” diye sorar yemek yapılmadığı cevabını aldığında “olsun lokantada yeriz” dermiş.

İşte böyle leziz günler, işte böyle her zaman anılası insanlarmış…


Kaynak Kişiler:
Güneş, Şerife. (2009). “Özel Görüşme”. Emekli (64 yaşında), Konya.
Manavoğlu, Zeliha. (2009). “Özel Görüşme”. Öğretmen (47 yaşında), Sağlık Meslek Lisesi, Bilecik.
Saraç, Müşerref. (2009). “Özel Görüşme”. Ev Hanımı (74 yaşında), Gerede, Bolu.